Verbum

ban

[bæn]

1.

v.t., banned, banning

1) забараня́ць

2) пракліна́ць; кі́даць кля́тву на каго́

2.

n.

1) забаро́на f.

2) царко́ўны праклён, ана́тэма f.

3) прысу́д на выгна́ньне, пазбаўле́ньне право́ў

banal

[bəˈnɑ:l]

adj.

бана́льны; зьбі́ты, шаблённы

banality

[bəˈnæləti]

n., pl. -ties

1) бана́льнасьць f.

2) бана́льны, зьбі́ты вы́раз; штамп -а m.

banana

[bəˈnænə]

n.

1) бана́н -а m. (плод і расьлі́на)

2) сьветла-крэ́мавы або́ бэ́жавы ко́лер

banana republic

бана́навая рэспу́бліка

banana split

бана́н з маро́зівам (дэсэ́рт)

band

I [bænd]

1.

n.

1) гру́па f. (людзе́й); ба́нда, ша́йка f.

a band of robbers — ба́нда рабаўніко́ў

2) згра́я f.

a band of wild dogs — згра́я дзікі́х саба́каў

3) арке́стра f. (асаблі́ва духава́я), гурт -а́ m

4) ста́так -ку m., чарада́ f.

2.

v.

зьбіра́ць у гру́пу

II [bænd]

1.

n.

1) сту́жка f., та́сьма, тасёмка f., паясо́к -ка́ m.

2) павя́зка f.; абру́ч -а m.

3) паласа́, зо́на f.

4) беражо́к, шлячо́к -ка́ m.

a white cup with a gold band — бе́лы ку́бак з залаты́м беражко́м

5) пярсьцёнак -ка m. (шлю́бны)

2.

v.t.

перавяза́ць; бінтава́ць

band shell

кры́тая канцэ́ртная эстра́да

bandage

[ˈbændɪdʒ]

1.

n.

бінт -а́ m.; банда́ж -а́ m.; павя́зка f. (на во́ка)

2.

v.t.

завя́зваць, перавяза́ць, бінтава́ць

Bandar Seri Begawan

[,bændər,seribəˈgɑ:wən]

г. Ба́ндар-Сэ́ры-Бэгава́н