Verbum

bra

[brɑ:]

n.

гл. brassiere

Brabant

[brəˈbænt]

Браба́нт

brace

[breɪs]

1.

n.

1) змацава́ньне n., скрэ́па f.; кля́мар -ра m.; падпо́рка f.

2) па́ра f. (асаблі́ва дзі́чы)

a brace of ducks — качы́ная па́ра

3) ко́льба f. (ру́чка сьвярдзёлка)

4) фігу́рная ду́жка

2.

v.t.

1) падмацо́ўваць; падпіра́ць

2) упіра́ць у што

3) наця́гваць, заціска́ць

4) бра́ць у фігу́рныя ду́жкі

5)

to brace oneself — напру́жыць усе́ свае́ сі́лы; мужа́цца, падда́ць сабе́ адва́гі

to brace oneself up to fear — стара́цца перамагчы́ страх

•

- braces

- brace up

brace up

informal

браць сябе́ ў рукі

Brace up and begin studying — Вазьмі́ сябе́ ў ру́кі і пачні́ вучы́цца

bracelet

[ˈbreɪslət]

n.

1) бранзале́тка f., бранзале́т -а m.

2) Sl. кайданы́ pl. only

braces

1) мэталёвая сьця́жка (для раўня́ньня зубо́ў)

2) шле́йкі, падця́жкі pl. only

bracing

[ˈbreɪsɪŋ]

adj.

ажыўля́льны, асьвяжа́льны

The mountain air was bracing — Го́рнае паве́тра асьвяжа́ла

bracket

[ˈbrækɪt]

1.

n.

1) падпо́рка, падста́ўка f.

2) ду́жка f.

3) гру́па, катэго́рыя f.

the lowest income bracket — гру́па з найніжэ́йшымі дахо́дамі

4) кансо́ль f.

2.

v.t.

1) падпіра́ць кансо́ляй

2) браць у ду́жкі

3) спалуча́ць скрэ́пай

4) падво́дзіць пад адну́ катэго́рыю

Don’t brace me with him — Ня ста́ў мяне зь і́м у адну́ катэго́рыю

brackish

[ˈbrækɪʃ]

adj.

1) саланава́ты (вада́)

2) нясма́чны, непрые́мны

bracteal

[ˈbrækti:l]

adj.

прыкве́ткавы