Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehioruwy
cdfgiklnrstvxy

warm-up

[ˈwɔrmʌp]

n.

1) разьмі́нка f. (у спо́рце)

2) разаграва́ньне (рухавіка́); падаграва́ньне n.

warn

[wɔrn]

v.t.

1) папярэ́джваць, перасьцерага́ць

2) паведамля́ць за́гадзя

warning

[ˈwɔrnɪŋ]

1.

n.

перасьцяро́га f., папярэ́джаньне n.

2.

adj.

перасьцерага́льны

warp

[wɔrp]

1.

v.i.

перако́швацца, караба́ціцца

The floor has warped — Падло́га пакараба́цілася

2.

v.t.

1) крыві́ць, караба́ціць

2) снава́ць (ні́ткі)

3) Figur. перакру́чваць, скажа́ць (сэнс)

3.

n.

1) перако́шаньне, пакараба́чаньне n.

2) асно́ва f. (у ткані́не)

warrant

[ˈwɔrənt]

1.

n.

1) падста́ва f.

He had no warrant for his actions — Ён ня меў нія́кай падста́вы для сваі́х учы́нкаў

2) пісьмо́вы дазво́л, о́рдэр -у m.

a warrant to search the house — о́рдэр на ператру́с у до́ме

3) абяца́ньне n., гара́нтыя f.

2.

v.t.

1) дава́ць дазво́л

2) апра́ўдваць

Nothing can warrant such rudeness — Нішто́ ня мо́жа апраўда́ць таку́ю гру́басьць

3) абяца́ць; гарантава́ць

The shopkeeper warranted the quality of goods — Кра́мнік гарантава́ў я́касьць тава́раў

warrantee

[,wɔrənˈti:]

n.

асо́ба, яко́й дае́цца пару́ка, гара́нтыя

warrantor

[ˈwɔrəntər]

n.

асо́ба, яка́я дае́ пару́ку, гара́нтыю; паруча́льнік, гара́нт -а m.

warranty

[ˈwɔrənti]

n., pl. -ties

1) упаўнава́жаньне n.

2) пару́ка, гара́нтыя f.

warrior

[ˈwɔriər]

n.

вая́р -а, вая́ка -і m., дасьве́дчаны жаўне́р

Warsaw

[ˈwɔ:rsɔ]

г. Варша́ва