warrantor

[ˈwɔrəntər]

n.

асо́ба, яка́я дае́ пару́ку, гара́нтыю; паруча́льнік, гара́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)