belletrist
бэлетры́ст -а
belletrist
бэлетры́ст -а
belletristic
бэлетрысты́чны
bellflower
звано́чак -ка
bellicose
ваяўні́чы; задзі́рысты, сварлі́вы
belligerence
1) ваяўні́часьць
2) змага́ньне
belligerent
1) ваяўні́чы; задзі́рысты
2) які́ вядзе́ вайну́, які́ ваю́е
2.край, наро́д, які́ вядзе́ вайну́
Bellingshausen Sea
мо́ра Бэлінгсга́ўзэна
bellman
гарадзкі́ вясту́н
bellow
1) ры́каць, як вол; раўці́ (ад зло́сьці ці бо́лю)
2) бушава́ць (пра бу́ру)
2.го́ласна крыча́ць
рык -у, роў -ву
bellows
1) мех (кава́льскі, акардыёну)
2)