Verbum

bell

I [bel]

1.

n.

1) звон, звана́ m., pl. званы́; звано́к -ка́ m.

2) гул -у m., бойзвана́, званка́ ці гадзі́ньніка, які́ выбіва́е гадзі́ны

3) кля́нка f. (звано́к на караблі́)

4) Bot. падвяно́чак -ка m., кве́ткі ў фо́рме звано́чка

2.

v.t.

ве́шаць званы́

3.

v.i.

звані́ць

4.

adj.

зво́нападо́бны

bell sleeves — рукавы́ ўні́зе шырэ́йшыя

•

- bell the cat

- ring a bell

- saved by the bell

II [bel]

1.

v.i.

рыка́ць, раўці́

2.

n.

крык, роў але́ня

bell buoy

ба́кен і ба́кан -а m. (паплаво́к са зво́нам)

bell jar

шкляны́ сло́ік

bell metal

сплаў, ужыва́ны для выліва́ньня звано́ў

bell ringer

звана́р -а́ m.

bell the cat

бра́цца за не́шта рызыко́ўнае, рабі́ць не́шта небясьпе́чнае

bell tower

звані́ца f.

bellboy

[ˈbelbɔɪ]

n.

пасыльны́ -о́га, калідо́рны -ага m. (у гатэ́лі)

belle

[bel]

n.

прыгажу́ня, красу́ня f.

belles-lettres

[,belˈletrə]

n., pl.

маста́цкая літарату́ра, паэ́зія f., бэлетры́стыка f.