refuse
I [rɪˈfju:z]
1.
v.t.
адмаўля́ць; не прыма́ць
to refuse an offer — не прыня́ць прапано́вы
to refuse admittance — не дапусьці́ць, не прыня́ць
2.
v.i.
адмаўля́цца
to refuse to discuss the question — адмо́віцца абмярко́ўваць пыта́ньне
She is free to refuse — Яна́ мо́жа адмо́віцца
II [ˈrefju:s]
n.
сьмяцьцё n., адкі́ды
refutable
[rɪˈfju:təbəl]
adj.
які́ мо́жна аспрэ́чыць, аспрэ́чны
regain
[rɪˈgeɪn]
v.t.
ізно́ў здабы́ць
to regain independence — аднаві́ць незале́жнасьць
to regain health — вы́здаравець
She never regained consciousness — Яна́ не ачуня́ла
regard
[rɪˈgɑ:rd]
1.
v.t.
1) уважа́ць
He is regarded as the best doctor in town — Яго́ ўважа́юць найле́пшым ле́карам у го́радзе
2) глядзе́ць на каго́-што, прыгляда́цца
He regarded me sternly — Ён суро́ва прыгляда́ўся да мяне́
3) лічы́ць, лічы́цца з кім-чым; шанава́ць
to regard someone’s wishes — лічы́цца з чыі́мі-не́будзь жада́ньнямі
I regard him highly — Я ве́льмі яго́ шану́ю
4) турбава́цца пра каго́-што, зварача́ць ува́гу на каго́-што
No one regarded her advice — Ніхто́ не зьвярну́ў ува́гу на яе́ пара́ду
2.
n.
1) паша́на f., прызна́ньне n.
2) по́гляд, пагля́д -у m.
3) ува́га f.
He acted without regard to others — Ён дзе́йнічаў, не зьвярта́ючы ўва́гу на і́ншых
As regards money, I have enough — Што даты́чыць гро́шай, дык я ма́ю до́сыць
•
- in regard
- with regard
- regards
- without regard
regarding
[rɪˈgɑ:rdɪŋ]
prep.
нако́нт каго́-чаго́, пра каго́-што
a prophecy regarding the future — прадказа́ньні нако́нт бу́дучыні
regardless
[rɪˈgɑ:rdləs]
1.
adj. (of)
які́ не зважа́е на і́ншых, безува́жлівы
2.
adv.
безува́жліва; ня гле́дзячы на каго́-што