request
[rɪˈkwest]
1.
v.
прасі́ць каго́-чаго́
He requested a loan — Ён прасі́ў пазы́кі
He requested her to go with him — Ён прасі́ў яе́ пайсьці́ зь ім
2.
n.
1) про́сьба f.
2) по́пыт -у m.
to be in great request —
а) мець вялі́кі по́пыт (пра тава́р)
б) быць папуля́рным (і пра асо́бу)
3) by request — у адка́з на про́сьбу
require
[rɪˈkwaɪr]
v.i.
1) патрабава́ць
We shall require more help — Нам трэ́ба бу́дзе больш дапамо́гі
2) зага́дваць; вымага́ць
You are required to go there — Вам загада́на туды́ ісьці́
requirement
[rɪˈkwaɪrmənt]
n.
патрабава́ньне n.; вымо́га f.
Patience is a requirement in teaching — Цярплі́васьць патрэ́бная пры вучэ́ньні
requisite
[ˈrekwɪzɪt]
1.
adj.
патрэ́бны; неабхо́дны; абавязко́вы
the qualities requisite for a leader — я́касьці неабхо́дныя для лі́дэра
2.
n.
патрэ́бнае, неабхо́днае; неабхо́днасьць f.
Food and air are requisites for life — Е́жа й паве́тра — неабхо́днасьці для жыцьця́
requisition
[,rekwɪˈzɪʃən]
1.
n.
1) рэквізы́цыя f. (асабл. для во́йска)
2) пі́саны зага́д для рэквізы́цыі
3) запатрабава́ньне n., патрэ́ба f.
to be in requisition — быць патрэ́бным для чаго́
2.
v.t.
рэквізава́ць
requital
[rɪˈkwaɪtəl]
n.
адпла́та, запла́та f.; аддзя́ка f.; аддару́нак -ку m.