Ка́яць, ка́іць ’караць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ка́яць, ка́іць ’караць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Арэ́лі ’гушкалка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Плуг ’прылада з металічным нарогам для ворыва’ (
Плуг 2, зборн. плуганнё ’галлё, бярвенні, якія плывуць па рэчцы так шчыльна, што па іх можна перайсці на другі бераг’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скарада́ 1 ‘скарадзьба, баранаванне’ (
Скарада́ 2 ‘усходы, асенняя рунь’ (
Скарада́ 3 ‘цыбуля-скарада, Allium schoenoprasum L.’ (
Скарада́ 4 ‘асака, Carex L.’ (
Скарада́ 5 ‘панікніца, Geum L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тук 1 ‘растоплены тлушч’ (
Тук 2 ‘дух’: од старого й тук неважны йдзе (
Тук 3 — пра ціхі стук (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мур 1 ’камяніца, мураваны будынак’, ’цагляны панскі дом’, ’сцяна, агароджа з каменняў, цэглы’ (
Мур 2, му́рава, му́раўка ’зялёная трава’ (
Мур 3 ’зык, вэрхал, моцны крык, гармідар’ (
Мур 4, мурк ’пра мурлыканне’ (
Мур 5 ’міра’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Жабанець, жэбоніты ’бубнець, ціха і невыразна гаварыць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жа́ба 1 ’земнаводная жывёліна’ (
Жа́ба 2 ’хвароба горла’ (
Жа́ба 3 ’дэталь у плузе для прымацавання паліцы і ручак’ (
Жа́ба 4 ’загана ў палатне, калі ўток слаба прыбіты бёрдам’ (
Жа́ба 5 ’карабатае месца на астрыі касы’ (
Жа́ба 6 ’адмоўная назва дзяцей’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пу́га 1 ’прылада да паганяння, пужка’ (
Пу́га 2 ’вага ў студні з жураўлём’ (
Пу́га 3 ’божая кароўка’ (
Пу́га 4 ’жанчына, якая любіць хадзіць па сяле’ (
Пу́га 5 ’маланка, разрад’: у буру вялікая пу́га была на небе (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кало́шы 1 ’капялюхі, пласцінчатыя спажыўныя грыбы з шырокай светла-бураватай шапкай і на высокай ножцы з венчыкам’ (
Кало́шы 2 ’абутак з гумы, галёшы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)