іша́к, ‑а,
1. Свойскі асёл.
2.
[Азербайдж.]
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuіша́чы, ‑ая, ‑ае.
Які належыць, уласцівы ішаку.
іша́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;