іо́н, ‑а,
Электрычна зараджаная часцінка, якая ўтвараецца ў выніку страты ці набыцця электронаў атамамі.
[Ад грэч. iōn — ідучы.]
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuіонаабме́н, ‑у,
Абмен іонамі паміж двума рэчывамі.
іонаабме́нны, ‑ая, ‑ае.
Здольны на іонны абмен.
іо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да іонаў.