Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ізю́бр, ‑а, м.

Млекакормячая жывёліна сямейства аленевых, якая водзіцца ў горных лясах Далёкага Ўсходу; разнавіднасць марала.

ізю́бравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ізюбра. Ізюбравыя рогі. // Зроблены са скуры ізюбра. Ізюбравая куртка.