Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

іжо́ра, ‑ы, ж., зб.

Тое, што і іжорцы.

іжо́рац,

гл. іжорцы.

іжо́рка,

гл. іжорцы.

іжо́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іжорца, іжорцаў, належыць ім. Іжорскія звычаі.

іжо́рцы, ‑аў; адз. іжорац, ‑рца, м.; іжорка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. іжоркі, ‑рак; ж.

Малалікі народ, які жыве ў Ламаносаўскім і Кінгісенскім раёнах Ленінградскай вобласці.