Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
авеілмнортуцэ
аеёіоуыюя

хлёбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Разм.

1. Піць; піць вялікімі глыткамі. Хлёбаць чай.

2. Есці, чэрпаючы лыжкай вадкую страву. Хлёбаць суп.

хлёбнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да хлёбаць.

хлёрка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Разм. Хлорная вапна ў выглядзе раствору або парашку.