увуля́рны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які вымаўляецца пры актыўным удзеле мяккага паднябення і язычка. Увулярныя зычныя.
[Ад лац. uvula — язычок мяккага паднябення.]
увушшу́, прысл.
Разм. У вушах. Звінела ўвушшу і цяжка дыхалася парнай вільгаццю. Ваданосаў. «Я Зямля! Я Зямля!» — стаяла ўвушшу. Пташнікаў.