Verbum

ілга́нне і лга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ілгаць.

ілга́ць і лгаць, (і)лгу, (і)лжэш, (і)лжэ; (і)лжом, (і)лжаце, (і)лгуць; незак.

Гаварыць няпраўду; выдумваць, хлусіць. Бядняк ілгаць не ўмеў — усё і расказаў, як было. Якімовіч. Хто сам ілжэ, той нікому не верыць. Прыказка.

лга́нне,

гл. ілганне.

лгаць,

гл. ілгаць.