Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
абвгдлмноруыэ
аія

жвя́канне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. жвякаць, а таксама гукі гэта дзеяння. [Кухар] пачуў у пуньцы хрумстанне, жвяканне і ціхае вурчэнне... Харты нешта жаруць! Гарэцкі.

жвя́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Шумна прыцмокваючы, перажоўваць ежу; чвякаць.

жвя́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Аднакр. да жвякаць.