іры́дый, ‑ю,
Рэдкі ў прыродзе хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал шаравата-белага колеру, блізкі да плаціны.
[Ад грэч. iris, iridos — радуга.]
іры́дый, ‑ю,
Рэдкі ў прыродзе хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал шаравата-белага колеру, блізкі да плаціны.
[Ад грэч. iris, iridos — радуга.]
і́рыс, ‑а,
[Ад грэч. iris — радуга.]
іры́с, ‑у,
1. Сорт цвёрдых цукерак у выглядзе плітачак карычневага колеру, якія робяцца з малака, цукру і патакі.
2. Сорт каляровых нітак для вышывання і вязання.
іры́ска, ‑і,
іры́т, ‑у,
Запаленне радужнай абалонкі вока.
[Ад грэч. iris — радужная абалонка вока.]
ірэа́льнасць, ‑і,
Уласцівасць ірэальнага; нерэальнасць.
ірэа́льны, ‑ая, ‑ае.
[Ад лац. irrealis — нематэрыяльны.]
ірэгуля́рны, ‑ая, ‑ае.
[Лац. irregularis.]
іск, ‑у,
•••
і́скавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да іску.
і́скарка, ‑і,