ірэгуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Не падпарадкаваны агульным правілам; нерэгулярны. Ірэгулярнае войска. □ Па адхоне слаўся пладовы вялізны сад, адрываючыся ўверсе.. цёмнай і раскошнай сцяной ірэгулярнага парку. Караткевіч.

[Лац. irregularis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)