Verbum

феравальфра́мавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да феравальфраму.

ферамагнеты́зм, ‑у, м.

Спец. Сукупнасць магнітных з’яў і ўласцівасцей, характэрных для ферамагнетыкаў.

ферамагне́тык, ‑у, м.

Спец. Рэчыва, якое мае ўласцівасць намагнічвацца нават у слабых магнітных палях.

ферамагні́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З моцна выражанымі магнітнымі ўласцівасцямі. Ферамагнітныя рэчывы.

ферама́рганец, ‑нцу, м.

Спец. Сплаў жалеза з марганцам.

ферама́рганцавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ферамарганцу.

феранье́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жаночае ўпрыгожанне з каштоўнымі камянямі, якое надзяваецца на лоб. Жамчужная фераньерка.

[Фр. ferronniére.]

ферасілі́цыевы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ферасіліцыю.

ферасілі́цый, ‑ю, м.

Спец. Сплаў жалеза з крэмніем.

фераспла́ў, ‑лаву, м.

Спец. Сплаў жалеза з іншымі элементамі, які выкарыстоўваецца пры выплаўцы сталі.