ка́бельны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кабелю. Кабельная лінія сувязі. // Які вырабляе кабель. Кабельны завод.
ка́бельтаў, ‑тава, м.
1. Мера даўжыні, роўная 0,1 марской мілі, г. зн. 185,2 м. Адплысці на 3 кабельтавы ад берага.
2. Марскі пяньковы канат таўшчынёй ад 150 да 300 мм.
[Гал. kabeltouw.]
ка́бельшчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца вырабам або пракладкай кабелю.
кабе́рац, ‑рца, м.
Абл. Дыванок пад ногі. На сценах віселі розныя фатаграфіі, малюнкі ў прыгожых аправах, мяккая, абітая чырвоным плюшам мэбля, каберац каля стала, прыгожы абрус, — усё казала за тое, што Грынько жыў панам. Колас.
кабернэ́, нескл., н.
1. Сорт вінаграду з цёмна-сінімі ягадамі.
2. Чырвонае віно з такога вінаграду.
[Фр. cabernet.]
кабеста́н, ‑а, м.
Лябёдка з вертыкальным барабанам, якая выкарыстоўваецца для падцягвання суднаў да берага, падымання якара, на манеўровых чыгуначных пуцях і пад.
[Фр. cabestan.]
кабе́та, ‑ы, ДМ ‑беце, ж.
Разм. Сталая жанчына, звычайна замужняя. А вакол стаяць дзяўчаты, Шмат хлапцоў, мужчын, кабет. Крапіва. Ля хат вясёлыя гамоняць людзі, Кабеты ў садзе кормяць немаўлят. Караткевіч.
кабе́цін, ‑а.
Разм. Які належыць кабеце, уласцівы ёй. Мужняя шчырая ласка папярэдзіла кабеціну гняўлівасць. Гартны.
кабе́ціна, ‑ы, ж.
Разм. Тое, што і кабета. Высокая, сухарлявая кабеціна чарнявага воласу — яна была тут старожкаю — прыйшла ў незвычайны рух. Колас. Кацярына згадзілася з Базылём, пераканалася-такі кабеціна... Нікановіч.
кабе́чы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае адносіны да кабеты, належыць ёй; жаночы. Кабечы лёс. □ А спеў дзявочы і кабечы аж разлягаўся ў шчыры лес. Дубоўка.