Verbum

інка́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інкаса. Інкасавыя аперацыі.

інкаса́тар, ‑а, м.

Касір, які займаецца прыёмам і выдачай грошай і каштоўнасцей, галоўным чынам па-за ўстановай.

•••

Банкаўскі інкасатар — асоба, якая збірае выручку ў магазінах і здае яе ва ўстановы Дзяржбанка СССР.

інкаса́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інкасатара, інкасацыі. Інкасатарскі пункт.

інкаса́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. інкасіраваць; інкасіраванне.

інкасі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. інкасіраваць.

інкасі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) аперацыю інкаса, прад’явіць (прад’яўляць) дакумент да плацяжу і атрымаць (атрымліваць) належныя да выплаты грошы.

[Ад іт. incassare — класці ў скрыню.]

інквізі́тар, ‑а, м.

Суддзя або член інквізіцыйнага суда. // перан. Пра жорсткага чалавека-мучыцеля.

[Лац. inquisitor — следчы.]

інквізі́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інквізітара, інквізітараў, уласцівы ім. Інквізітарскі суд. Інквізітарскія метады.

інквізі́тарства, ‑а, н.

Няўмольная жорсткасць, бязлітаснасць, уласцівыя інквізітару; мучыцельства.

інквізіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інквізіцыі, уласцівы ёй. Інквізіцыйны трыбунал.