інквізі́тар, ‑а, м.

Суддзя або член інквізіцыйнага суда. // перан. Пра жорсткага чалавека-мучыцеля.

[Лац. inquisitor — следчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)