Verbum

ізраільця́не, ‑цян; адз. ізраільцянін, ‑а, м.; ізраільцянка, ‑і, ‑нцы; мн. ізраільцянкі, ‑нак; ж.

1. Гіст. Агульная назва старажытнаяўрэйскіх плямёнаў.

2. Грамадзяне дзяржавы Ізраіль.

ізраільця́нін,

гл. ізраільцяне.

ізраільця́нка,

гл. ізраільцяне.

ізумру́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Каштоўны празрысты камень ярка-зялёнага колеру; смарагд. Бранзалет з ізумрудам. □ А там Урал Хавае скарбы руд, Тапаз, апал, Зялёны ізумруд. Зарыцкі.

ізумру́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ізумруду. Ізумрудныя капальні. Ізумрудны бляск. // Зроблены з ізумруду; з ізумрудам (ізумрудамі). Ізумрудны пярсцёнак.

2. Колеру ізумруду, ярка-зялёны. Нясмела паблісквае ізумруднае лісце, сарамліва хаваючы бледную чырвань брусніц. Лынькоў.

ізю́бр, ‑а, м.

Млекакормячая жывёліна сямейства аленевых, якая водзіцца ў горных лясах Далёкага Ўсходу; разнавіднасць марала.

ізю́бравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ізюбра. Ізюбравыя рогі. // Зроблены са скуры ізюбра. Ізюбравая куртка.