хірама́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Той, хто займаецца хірамантыяй. Хірамант на кіеўскім вакзале Мне прарочыў чорную журбу. Гаўрусёў.
хірама́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Жан. да хірамант.
хірама́нтыя, ‑і, ж.
Варажба па лініях і абрысах далоні, якая, па забабонных уяўленнях, дазваляе вызначыць характар чалавека, прадказаць яго будучыню.
[Грэч. cheir — рука і mantéia — гаданне.]
хіру́рг, ‑а, м.
Урач, спецыяліст у галіне хірургіі.
хірургі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хірургіі. Хірургічная клініка. Хірургічная практыка. // Які выкарыстоўваецца пры аперацыях. Хірургічныя нажніцы. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе хірургіі. Хірургічная аперацыя. □ Марыя Хведараўна зразумела ўжо, што тут неабходна хірургічнае ўмяшанне. Марціновіч.
хірургі́я, ‑і, ж.
Галіна медыцыны, якая ажыццяўляе лячэнне хвароб аперацыйным шляхам.
[Грэч. cheir — рука і érgon — работа.]
хісну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Аднакр. да хістацца (у 1–3 знач.).
хісну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр. да хістаць.
хіста́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хістання (у 1 знач.). Хістальны рух.
хіста́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. хістаць (у 1, 2 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. хістацца (у 1–3 знач.). Хістанне дрэў. □ І толькі складкі сукенкі ды ледзь прыкметнае хістанне чорных кос на спіне адзначалі яе [Анежкі] рух. Броўка.
2. Няўстойлівасць, зменлівасць. Хістанні тэмпературы. Хістанне цэн.
3. перан. Нерашучасць, сумненне. Ці зайздросны мой лёс? Ці шчасліва жыву? Каб такое пытанне стаяла ў анкеце, — Я, сябры, без хістання б запоўніў графу: — Так, па-мойму, я — самы шчаслівы на свеце! Гілевіч. Рады творчаму плёну, Мы працуем натхнёна, У нашым руху хістанняў няма. Журба.