трэ́скацца, ‑аецца;
Утвараць, даваць трэшчыну, расколвацца.
трэ́скацца, ‑аецца;
Утвараць, даваць трэшчыну, расколвацца.
трэ́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
трэ́снуты, ‑ая, ‑ае.
1. Які трэснуў, з трэшчынай.
2.
трэ́снуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца;
трэ́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Стварыць трэск.
2. З трэскам раскалоцца, разламацца, утварыць трэшчыну.
3.
•••
трэст, ‑а,
1. У капіталістычных краінах — адна з форм манапалістычнага аб’яднання некалькіх прадпрыемстваў з цэнтралізаваным кіраваннем і са стратай вытворчай, камерцыйнай і юрыдычнай самастойнасці аб’яднаных прадпрыемстваў.
2. У СССР і сацыялістычных краінах — аб’яднанне некалькіх прадпрыемстваў з цэнтралізаваным кіраваннем, звязаных між сабой аднароднасцю прадукцыі або рознымі стадыямі перапрацоўкі сыравіны, а таксама апарат такога аб’яднання.
3. У СССР у будаўніцтве — асноўная арганізацыйна-вытворчая адзінка.
[Англ. trust.]
трэстава́нне, ‑я,
Аб’яднанне ў трэст, у трэсты.
трэстава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
трэстава́цца, ‑туецца;
1. Аб’яднацца (аб’ядноўвацца) у трэст, у трэсты.
2.
трэстава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Аб’яднаць (аб’ядноўваць) у трэст, у трэсты.