Verbum

інвентарыза́цыя, ‑і, ж.

Праверка наяўнасці і стану маёмасці прадпрыемства, установы, арганізацыі шляхам падліку, вопісу яе. Інвентарызацыя школьнай маёмасці.

інверсі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інверсіі, з’яўляецца інверсіяй. Інверсійны парадак слоў у сказе.

інве́рсія, ‑і, ж.

Змяненне звычайнага парадку слоў у сказе для падкрэслівання сэнсавай значнасці якога‑н. слова або надання ўсёй фразе пэўнай стылістычнай афарбоўкі.

[Лац. inversio — перастаноўка.]

інверсіява́ны, ‑ая, ‑ае.

Зменены перастаноўкай (пра парадак слоў у сказе). Інверсіяваная мова персанажа.

інвертава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Пераўтварыць (пераўтвараць) пастаянны электрычны ток у пераменны.

[Лац. invertere — пераўтвараць.]

інве́ртар, ‑а, м.

Прыстасаванне для пераўтварэння пастаяннага электрычнага току ў пераменны.

інвесты́тар, ‑а, м.

Асоба, якая робіць доўгатэрміновыя ўкладанні капіталу.

інвестыту́ра, ‑ы, ж.

Гіст.

1. Акт перадачы зямельнага ўладання феадалу. Цырымонія інвестытуры.

2. Зацвярджэнне каталіцкага епіскапа ў духоўным сане.

[Лац. inverstitura.]

інвестыцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іпвестыцыі. Інвестыцыйны банк.

інвесты́цыя, ‑і, ж.

Тое, што і інвесціраванне.