інвестыту́ра, ‑ы, ж.

Гіст.

1. Акт перадачы зямельнага ўладання феадалу. Цырымонія інвестытуры.

2. Зацвярджэнне каталіцкага епіскапа ў духоўным сане.

[Лац. inverstitura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)