Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
абвгдежзклмнопрстуўхцш
агмнрую

ізатэрмі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ізатэрмы. Ізатэрмічныя лініі.

2. Які захоўвае, мае аднолькавую тэмпературу. Ізатэрмічны склад. Ізатэрмічны вагон.

ізатэры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ізатэры. Ізатэрычная лінія.

ізахіме́на, ‑ы, ж.

Лінія на карце, якая злучае месцы з аднолькавай сярэдняй тэмпературай зімы.

[Ад грэч. isos — роўны, аднолькавы і cheima — зіма.]

ізахро́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ізахроннага. Ізахроннасць ваганняў.

ізахро́нны, ‑ая, ‑ае.

Роўны па працягласці ў часе чаму‑н. іншаму; аднолькавая працягласці.

[Ад грэч. isos — роўны, аднолькавы і chronos — час.]