Verbum

шоўкамата́нне, ‑я, н.

Размотка шаўковых коканаў з мэтай атрымання шоўкусырцу.

шоўкападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шаўкавісты.

шоўкапрадзе́нне, ‑я, н.

Працэс вырабу шаўковай пражы.

шоўкапрадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шоўкапрадзення, прызначаны для яго. Шоўкапрадзільная машына.

шоўкапрадзі́льня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, майстэрня, якія займаюцца прадзеннем шоўку.

шо́фер, ‑а, м.

Разм. Тое, што і шафёр. Шофер завёў матор, мы штурхнулі машыну ў задок, яна і выскачыла. Кулакоўскі.

шо́ферскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да шофера. [Тодзік] прайшоў шоферскія курсы і пачаў жыць сам сабою. Чорны.