адчыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да адчыніць.
адчы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.
Знікнуць пасля чысткі. Пляма адчынілася. // Зрабіцца чыстым, пасвяжэць пасля чысткі. Бутэлька адчысцілася.
адчы́сціць, ‑чышчу, ‑чысціш, ‑чысціць; заг. адчы́сць; зак., каго-што.
1. Чысцячы, зняць, вывесці. Адчысціць іржу. // ад чаго. Вычысціць, пазбавіць бруду, плям. Адчысціць боты ад бруду.
2. перан. Разм. Высарамаціць, адчытаць. Волька так адчысціла старую, што тая можа з месяц, перш чым выйсці на вуліцу, азіралася ў абодва бакі — ці няма дзе часам Волькі паблізу. Васілевіч.
адчыта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Зрабіць справаздачу аб сваёй рабоце, дзейнасці і пад. Адчытацца перад выбаршчыкамі. Адчытацца за камандзіроўку.
адчыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае, зак.
Разм.
1. што. Прачытаць што‑н.; кончыць чытаць. Адчытаць лекцыі ў інстытуце.
2. каго. Зрабіць каму‑н. строгую заўвагу, вымову; прабраць. [Ярмоленка:] — А ты яго здорава адчытаў. Цяпер Післяка і на парог канцылярыі не зацягнеш! Сіўцоў.
адчы́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адчытацца.
2. Зал. да адчытваць.
адчы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адчытаць.
адчы́шчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адчысціць.
адчышча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адчысціцца.
2. Зал. да адчышчаць.
адчышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адчысціць.