Verbum

курапа́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да курапаткі, належыць ёй. Курапаткавы пух.

курартало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае лекавыя ўласцівасці мясцовасці і іх выкарыстанне ў лячэбных мэтах.

[Ад ням. Kurort — лячэбнае месца і грэч. logos — вучэнне.]

курарто́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне курарталогіі.

кураса́днік, ‑а, м.

Тое, што і курасадня.

кураса́дня, ‑і, ж.

Разм. Перакладзіна ў куратніку, на якую куры садзяцца на ноч; седала. Першыя пеўні прапяялі на курасаднях пад страхою. Гарэцкі.

курасле́п, ‑у, м.

Род шматгадовых травяністых раслін сямейства казяльцовых; анемона. Жоўты кураслеп.

кура́тар, ‑а, м.

1. Кіраўнік, апякун. Куратар студэнцкай групы.

2. Студэнт-медык, замацаваны за хворым у клініцы для назірання за станам яго здароўя.

[Ад лац. curator — апякун.]

кура́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да куратара, куратарства. Куратарскія абавязкі.

кура́тарства, ‑а, н.

Занятак куратара.

кура́тнік, ‑а, м.

Памяшканне для курэй.