Verbum

куплеты́ст, ‑а, М ‑сне, м.

Артыст, які выконвае куплеты (у 2 знач.).

куплеты́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да куплетыст.

куплёны, ‑ая, ‑ае.

Не свайго вырабу, набыты за грошы. Тытун быў свой, а не куплёны І драў ён горла, як шалёны. Колас.

ку́пля, ‑і, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. купляць — купіць (у 1 знач.).

•••

Купля-продаж — здзелка па пакупцы і продажы чаго‑н. Усё ўжо было ўладжана — і цана і парадак куплі-продажу, як раптам тэлеграма: здзелкі не адбудзецца. Быкаў.

купля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. купляць — купіць (у 1 знач.).

купля́цца, ‑яецца; незак.

1. Падлягаць продажу, быць даступным для куплі. [Падарунак] прынёс Сцяпанку тое праўдзівае шчасце, якое не купляецца ні за якія багацці на свеце. Бядуля.

2. Зал. да купляць.

купля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да купіць.

купо́н, ‑а, м.

1. Адразны талон у каштоўных паперах на атрыманне працэнтаў з іх. Купоны аблігацый.

2. Адрэз тканіны на касцюм, сукенку, блузку са спецыяльнай аддзелкай, звычайна ў раскроеным выглядзе.

•••

Стрыгчы купоны гл. стрыгчы.

[Фр. coupon.]

купо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да купона (у 1 знач.). Купонны даход.

2. Які складаецца з купонаў (у 2 знач.), прызначаны для купонаў. Купонны шоўк.

купцо́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы купцу. Купцоўскі вопыт.