абгляда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абгледзецца.
2. Зал. да абглядаць.
абгляда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абгледзець.
абгніва́ць, ‑ае.
Незак. да абгнісці, абгніць.
абгні́лы, ‑ая, ‑ае.
Пашкоджаны зверху гніллю. [Тэафіл] паварушыў кійком даўнія спляценні дзікага вінаграду, што звісалі з абгнілых сукоў старога пнішча. Самуйлёнак.
абгні́сці, ‑гніе; зак.
Стаць зверху або з краёў гнілым. Абгніў, абваліўся паркан. Праўда,.. [Алеся] сама пакрысе яго расцягала, калі не стала чым паліць у печы. Скрыган.
абго́йсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Бегаючы, пабыць у многіх месцах. Не дзіва: абгойсаў жа ўвесь горад. Затое.. у мяне ў партфелі тое, чаго я шукаў. Сабаленка.
абго́н, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. абганяць — абагнаць (у 1 знач.).
2. Першая кругавая баразна на ворыве. [Гіляр:] — Прывязу трактар сёння і зраблю абгон.., а заўтра — за дзень, за другі — увесь будзе ляжаць бродаўскі папар дагары скібаю. Баранавых.
•••
У абгон (бегчы, ехаць і пад.) — навыперадкі, абганяючы адзін аднаго.
абго́рнены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абгарнуць.
абго́рнуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абгарнуць.