абгрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Пацвердзіць фактамі, прывесці пераканаўчыя доказы ў карысць чаго‑н.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuабгрунто́ўвацца, ‑аецца;
абгрунто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
абгрыза́цца, ‑аецца;
абгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
абгры́зены, ‑ая, ‑ае.
абгры́зці, ‑грызу, ‑грызеш, ‑грызе; ‑грызём, ‑грызяце;
Грызучы, абкусаць, аб’есці.
абгрэ́бены, ‑ая, ‑ае.
абгрэ́бці, ‑грабу, ‑грабеш, ‑грабе; ‑грабём, ‑грабяце;
Грабучы, падраўноўваючы, зняць з паверхні лішняе (пра сена, салому і інш.).
абгу́льванне, ‑я,