Verbum

абгаво́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абгаварыць.

абгаво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абгаворваць — абгаварыць (у 2 знач.).

абгаво́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абгаворваць.

абгаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абгаварыць.

абгаво́ры, ‑аў; адз. абгавор, ‑у, м.

Нядобразычлівыя выказванні пра каго‑н. У часе гэтых сесій-збораў Было нямала абгавораў І розных штучак, жартаў, кпінак, Ліхіх і добрых успамінак. Колас.

абга́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абгадзіць.

абга́джвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абгадзіцца.

2. Зал. да абгаджваць.

абга́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да. абгадзіць.

абга́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Забрудзіць сябе чым‑н.

абга́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Забрудзіць што‑н. чым‑н. // перан. Зганьбіць, зняславіць. Вось тут і паспрабуй уладзіць: паможаш іншаму, а ён цябе абгадзіць. Корбан.