абвяшча́льніца, ‑ы,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuабвяшча́цца, ‑аецца;
абвяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
абвяшчэ́нне, ‑я,
1.
2. Паведамленне, аб’ява, заява аб чым‑н. у вуснай або ў пісьмовай форме.
абгаблёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
абгаблява́ны, ‑ая, ‑ае.
абгаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе;
Зрабіць гэблем гладкай паверхню чаго‑н.
абгавары́ць, ‑гавару, ‑гаворыш, ‑гаворыць;
1. Усебакова разгледзець, абмеркаваць, дзелячыся сваімі думкамі.
2. Нядобразычліва выказацца пра каго‑н., зганіць, абылгаць.
абгаварэ́нне, ‑я,
абгаво́р,