Verbum

трохаршы́нны, ‑ая, ‑ае.

Даўжынёй у тры аршыны.

трохбако́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае тры бакі; размешчаны з трох бакоў. Трохбаковая забудова.

2. З удзелам трох бакоў. Трохбаковае пагадненне.

трохба́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Сілаю ў тры балы. Трохбальны вецер.

2. Заснаваны на трох балах. Трохбальная сістэма.

трохбо́р’е, ‑я, н.

Спартыўнае спаборніцтва, якое складаецца з трох відаў практыкаванняў або з практыкаванняў па трох відах спорту. Класічнае трохбор’е.

трохвале́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які здольны звязаць тры атамы вадароду. Трохвалентная група элементаў.

трохвёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Геаграфічная карта, якая мае маштаб тры вярсты ў цалі.

трохво́кіс, ‑у, м.

Спец. Злучэнне, у якім адзін атам якога‑н. элемента злучан з трыма атамамі кіслароду. Трохвокіс серы.

трохво́севы, ‑ая, ‑ае.

З трыма восямі. Трохвосевы грузавік.

трохво́ска, ‑і, ДМ ‑восцы; Р мн. ‑восак; ж.

Разм. Трохвосевы грузавік. Праехала трохвоска.

трохвуго́льнік, ‑а, м.

1. Геаметрычная фігура, абмежаваная трыма прамымі лініямі, што перасякаюцца і ўтвараюць тры ўнутраныя вуглы. Прамавугольны трохвугольнік. Раўнабедраны трохвугольнік. // Вымяральны прыбор такой формы для чарчэння. // які або чаго. Фігура або прадмет такой формы.

2. Разм. Агульная назва трох кіруючых асоб на прадпрыемстве, ва ўстанове: дырэктара (адміністратара), сакратара партыйнай арганізацыі і старшыні прафкома. Рашэнні трохвугольніка.

•••

Касы трохвугольнік — непрамавугольны трохвугольнік.