Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

аднакра́тны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца за адзін прыём, не паўтараючыся (пра нейкае дзеянне або з’яву); аднаразовы.

аднакро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і адзінакроўны.

аднаку́рснік, ‑а, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся на адным курсе з кім‑н. Да поезда заставалася многа часу, і.. [Лемяшэвіч] вырашыў заглянуць у школу, у якой працаваў настаўнікам адзін яго сябра-аднакурснік. Шамякін.

аднаку́рсніца, ‑ы, ж.

Жан. да аднакурснік.

аднале́так, ‑тка, м.

Аднагадовая расліна.

аднале́тнік, ‑а, м.

Тое, што і адналетак.

адналіне́йны, ‑ая, ‑ае.

Аднабаковы, павярхоўны, схематычны. Адналінейны паказ рэчаіснасці ў мастацкім творы.

адналю́б, ‑а, м.

Мужчына, які любіць усё жыццё толькі адну жанчыну.

адналю́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

Жанчына, якая любіць усё жыццё толькі аднаго мужчыну.

адналяме́шны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін лямех. Адналямешны плуг.