Verbum

аднакаляро́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і аднаколерны.

аднака́мерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адну камеру (у 2 знач.). Аднакамерны шлюз.

аднакампле́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з аднаго камплекта. Аднакамплектная школа.

аднакапы́тныя, ‑ых.

Жывёлы, якія маюць суцэльныя, нераздвоеныя капыты. Аднакапытныя жывёлы.

аднакарэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім складзе агульны з іншым словам ці з іншымі словамі корань. Аднакарэнныя словы. Аднакарэнныя назоўнікі.

аднакаўшо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін коўш. Аднакаўшовы экскаватар.

аднака́шнік, ‑а, м.

Разм. Таварыш па сумесным навучанні, выхаванні. Спаць даводзілася мне, як і большасці маіх аднакашнікаў, на мулкіх «святых» лаўках сінаногі. Бядуля. Наперадзе чарнее яшчэ адзін коннік, то набліжаючыся, то аддаляючыся. Гэта едзе таварыш, аднакашнік. Лупсякоў.

аднакватэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з адной кватэры. Аднакватэрны дом.

адна́кі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і аднолькавы. Праўда, не заўсёды грэбля з аднакаю сілай бунтавала сялянскія душы. Колас. Рыгор разглядаў у змроку аднакія прыземістыя абсаджаныя садкамі хаткі. Гартны. [Дубіку] хоць бы што — ён заўсёды аднакі. Скрыган.

аднакла́снік, ‑а, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся ў адным класе з кім‑н. Са школы.. [Пеця і Даша], як суседзі, заўсёды вярталіся разам, часцей — у шумным натоўпе аднакласнікаў. Ракітны.