адналю́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

Жанчына, якая любіць усё жыццё толькі аднаго мужчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)