Verbum

дэлега́т, ‑а, М ‑гаце, м.

Выбраны або прызначаны прадстаўнік якой‑н. арганізацыі, калектыву, дзяржавы; пасланец, упаўнаважаны. Дэлегат з’езда. Дэлегаты Генеральнай Асамблеі ААН. □ Часта Міхалка з Борухам ездзяць у горад дэлегатамі ад сялян. Бядуля.

дэлега́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да дэлегат.

дэлега́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэлегата, належыць яму. Дэлегацкі білет. Дэлегацкія абавязкі. □ Пракоп крыху сумеўся, адчуўшы трывогу і страх, і ўсё ніжэй і ніжэй стала апускацца яго дэлегацкая роля. Колас.

дэлега́цтва, ‑а, н.

Праца, абавязкі дэлегата.

дэлега́цыя, ‑і, ж.

Група дэлегатаў ад якой‑н. арганізацыі, калектыву, дзяржавы. Сустрэць дэлегацыю. Дэлегацыя рабочых. Замежная дэлегацыя.

[Лац. delegatio.]

дэліміта́цыя, ‑і, ж.

Вызначэнне дзяржаўнай граніцы з дакладным апісаннем яе праходжання і фіксацыяй на карце ў адпаведнасці з заключаным дагаворам з другой дзяржавай.

[Лац. delimitatio — размежаванне.]

дэ́льта ​¹, ‑ы, ДМ ‑льце, ж.

Вусце ракі з наноснай раўнінай, разрэзанай шматлікімі рукавамі і пратокамі. Дэльта Волгі.

[Ад назвы грэчаскай літары «дэльта» (Δ) і якая мае форму трохвугольніка.]

дэ́льта ​², ‑ы, ДМ ‑льце, ж.

Назва чацвёртай літары грэчаскага алфавіта.

[Грэч. delta.]

дэ́льтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэльты ​¹. Дэльтавыя адклады.

дэльтападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму дэльты ​². Дэльтападобная мышца.

дэльтапла́н, ‑а, м.

Безматорны лятальны апарат з мяккім купалам на трохвугольным каркасе для спартыўнага планіравання.

[Ад назвы грэч. літары «дэльта» (Δ) і слова план.]