Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

іго́лкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іголкі; іголачны. Іголкавы цэх. Іголкавая вытворчасць.

іголкападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму іголкі. Іголкападобны хваёвы ліст.

іголкатрыма́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне, у якім замацоўваецца іголка (у 1, 2 знач.). Патэфонны іголкатрымальнік. Хірургічны іголкатрымальнік.

іголкатэрапі́я, ‑і, ж.

Метад лячэння, пры якім уводзяць у тканкі арганізма металічныя іголкі рознай даўжыні ў строга вызначаныя месцы на паверхні цела.

іголкафі́льтр, ‑а, м.

Трубчасты фільтр, якім карыстаюцца пры будаўнічых работах для асушэння грунту.

іго́льнік, ‑а, м.

Падушачка або скрыначка для захоўвання швейных іголак; ігольніца.

іго́льніца, ‑ы; Р мн. ‑ніц; ж.

Тое, што і ігольнік.

іго́льчасты, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты вялікай колькасцю іголак (у 3 знач.). Ігольчасты кактус.

іго́льчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Падобны з выгляду да іголкі. Ігольчатыя лісточкі. Ігольчаты крышталь.

2. Забяспечаны іголкай, іголкамі. Ігольчатае ружжо. Ігольчаты цыліндр.

іго́льшчык, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе іголкі.