Verbum

джы́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і джгаць (у 1 знач.). — Калі я павольней буду ісці, дык замерзну, вунь як за вушы джыгае. Сабаленка.

джыгі́т, ‑а, М ‑гіце, м.

Умелы, спрытны і адважны яздок на кані.

[Цюрк.]

джыгітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

Займацца джыгітоўкай.

джыгіто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Розныя складаныя практыкаванні на сядланым кані.

джыгі́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да джыгіта, належыць яму. Джыгіцкія песні. Джыгіцкая чаркеска.

джын, ‑у, м.

Гарэлка, прыгатаваная шляхам перагонкі хлебнага спірту з ядлоўцавымі ягадамі (пашырана ў ЗША, Англіі, Нідэрландах).

[Англ. gin.]

джы́нсы, ‑аў; адз. няма.

Вузкія штаны з баваўнянай тканіны, прашытыя каляровымі ніткамі.

[Англ. jeans.]

джы́ны, ‑аў; адз. джын, ‑а, м.

Назва добрых і злых духаў у арабскай і персідскай міфалогіі.

джып, ‑а, м.

Легкавы аўтамабіль павышанай праходнасці з адкрытым кузавам.

[Англ. jeep.]

джы́у-джы́цу, нескл., н.

Японская сістэма прыёмаў самаабароны і нападу без зброі; дзюдо.