Verbum

абва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абваліць.

абва́льны, ‑ая, ‑ае.

Вялікай сілы, здольны абваліць, паваліць што‑н. То там, то тут наваколле ўздрыгвала ад моцных абвальных выбухаў бомб. Мележ.

абвандрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Абысці, аб’ездзіць, падарожнічаючы, нейкую тэрыторыю, пабываць у многіх мясцінах. [Кліменці:] Я па слядах Францішка Скарыны абвандраваў дзяржавы ўсёй Еўропы. Клімковіч.

абвапнава́цца, ‑нуецца; зак.

Спец. Пакрыцца солямі вапны.

абвапно́ўванне, ‑я, н.

Спец. Адкладанне солей вапны на паверхні чаго‑н. Абвапноўванне тканак.

абвапно́ўвацца, ‑аецца.

Незак. да абвапнавацца.

абва́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абварыць.

абва́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абварваць — абварыць.

абва́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абварыцца.

2. Зал. да абварваць.

абва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абварыць.