Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абвадня́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з абвадненяем; прызначаны для абваднення. Абвадняльныя работы. Абвадняльны канал. Абвадняльная сістэма.

абвадня́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да абвадняць.

абвадня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да абвадніць.

абва́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абважыць.

абва́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абважваць — абважыць.

абва́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абважыцца.

2. Зал. да абважваць.

абва́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абважыць.

абва́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Памыліцца не ў сваю карысць пры ўзважванні чаго‑н.

абва́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго.

Адпускаючы каму‑н. тавар, знарок ці памылкова адважыць менш, чым трэба. Абважыць пакупніка.

абва́л, ‑у, м.

1. Падзенне часткі якой‑н. вялікай масы. Абвал шахты. Абвал сцяны.

2. Глыбы камення, зямлі або снежная лавіна, якія абрушыліся з гор. Вятры заміраюць у долах глыбокіх, Абвалы спыняюць патокі ў гарах. Гілевіч.