Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

аббудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Пабудаваць будынкі вакол чаго‑н.

аббудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аббудоўваць — аббудаваць.

аббудо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аббудавацца.

2. Зал. да аббудоўваць.

аббудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аббудаваць.

аббэ́рсаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аббэрсаць.

аббэ́рсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Неахайна абвязаць што‑н., аблытаць вяроўкай, шпагацінай і пад.

аббэ́рсваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аббэрсаць.

аббяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аббегчы, аббегаць.

абвадне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвадняць — абвадніць. Штучнае абвадненне.

абвадні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Забяспечыць вадой, пабудаваўшы сістэму каналаў, сажалак, калодзежаў і пад. Абвадніць пустыню. Абвадніць рысавыя плантацыі.