дзяво́чнік, ‑у, м.
Уст. Развітальная вечарынка з сяброўкамі ў доме нявесты напярэдадні вяселля.
дзяво́чы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дзяўчыны; які належыць дзяўчыне, дзяўчатам, уласцівы ім. Дзявочыя гады. Дзявочая сукенка. Дзявочы голас. Дзявочы інтэрнат. Дзявочая прыгажосць.
дзяву́ля, ‑і, ж.
Разм. Тое, што і дзявуха.
дзяву́ха, ‑і, ДМ ‑вусе, ж.
Разм. Пра непаўналетнюю, але рослую мажную дзяўчыну. — Параспешчвала іх маці: такія, пане мой, дзявухі! Колас.
дзя́га, ‑і, ДМ дзязе, ж.
Рэмень, папруга. Тужэй падцягваем франтавыя дзягі, Глянцуем боты, чысцім шынялі. Панчанка.
дзя́гіль, ‑ю, м.
Травяністая меданосная расліна сямейства парасонавых; выкарыстоўваецца ў медыцыне.
дзягця́р, дзегцяра, м.
Той, хто гоніць дзёгаць. Слабада, дзе жылі дзегцяры, была пракурана дымам, смалой і дзёгцем. Хомчанка.
дзягця́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
1. Жан. да дзягцяр.
2. Пасудзіна для дзёгцю.
дзягця́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дзёгцю, уласцівы дзёгцю. Дзягцярны пах. // Прызначаны для вырабу дзёгцю. Дзягцярны завод. // Прыгатаваны з дзёгцю або з прымессю дзёгцю. Дзягцярная мазь. Дзягцярнае мыла.
дзягця́рня, ‑і, ж.
Прадпрыемства, дзе гоняць дзёгаць (звычайна невялікае). У вільготнай шэрані перад .. [Кавалёвым] вырысоўваліся будынкі смалакурні, бандарні, новая будоўля дзягцярні. Чарнышэвіч.