дзягця́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
1. Жан. да дзягцяр.
2. Пасудзіна для дзёгцю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)