Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

іго́льнік, ‑а, м.

Падушачка або скрыначка для захоўвання швейных іголак; ігольніца.

іго́льніца, ‑ы; Р мн. ‑ніц; ж.

Тое, што і ігольнік.

іго́льчасты, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты вялікай колькасцю іголак (у 3 знач.). Ігольчасты кактус.

іго́льчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Падобны з выгляду да іголкі. Ігольчатыя лісточкі. Ігольчаты крышталь.

2. Забяспечаны іголкай, іголкамі. Ігольчатае ружжо. Ігольчаты цыліндр.

іго́льшчык, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе іголкі.

іго́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да ігольшчык.